Bolero Balet

Bolero našeg sjećanja i budućnosti Sarajeva

Poštovana publiko,

modernom olimpijskom pokretu pod vodstvom Pierrea de Coubertina cilj je bio stvoriti holistički pogled na sport i umjetnost kao komplementarne elemente modernog svijeta. Tokom godina, olimpijske igre u promoviranju ideala vještine, snage i brzine usmjerava se sve više na izričaje u umjetnosti. Ceremonije otvaranja i zatvaranja igara nedvojbeno su postale olimpijski kulturalni materijal par excellence. Tako je i bilo impresivno otvaranje i zatvaranje XIV zimskih olimpijskih igara održanih  od 8. do 19. februara 1984. u Sarajevu u tadašnjoj Jugoslaviji (danas Bosni i Hercegovini). Sarajlije te davne 1984. godine se sjećaju tog blistavog trenutka našeg grada i bez dileme navode kako se na zatvaranju dogodio vrhunski  sportski i umjetnički doživljaj intimni Bolero otplesan na ledu sportski perfektno, estetski zadivljujuće. Bio je to šampionski poklon Sarajevu plesačkog para Jayne Torvill s Christopherom Deanom. Četiri decenije poslije Narodno pozorište Sarajevo i Sarajevska filharmonija našem gradu bude sjećanja baletnom izvedbom Bolera u koreografskoj postavci gosta iz Japana Takuyae Sumitomoa, uz pratnju Sarajevske filharmonije kojom diriguje maestra Vesna Šouc. To je Bolero naše mladosti i sjećanja, ali i najava budućnosti u kojoj želimo opet slaviti sport i umjetnost koji su povezani na dublji način nego što se često prepoznaje. Kroz pokrete tijela, tehničku virtuoznost i emotivnu dubinu baleta, sport postaje izvor inspiracije i estetskog zadovoljstva.

Umjesto da ih posmatramo kao odvojene entitete, hajde da cijenimo sportske izvođače kao umjetnike na terenu, stvaraoce čija je paleta boja sastavljena od snage, elegancije i strasti. Naša izvedba Bolera je u slavu duha i ljepote koji nikada nije napustilo olimpijsko Sarajevo.

Dino Mustafić, direktor Narodnog pozorišta Sarajevo

TAKUYA SUMITOMO, koreograf 

Takuya Sumitomo rođen je 30. avgusta 1989. godine u Japanu. Baletom se počeo baviti sa samo 4 godine starosti u baletskom studiju svoje bake Taguchi Satsuki. Bio je član baletne škole Homura Tomoi u Japanu u periodu od 2004 do 2006., kada je započeo studij na na Kraljevskoj baletskoj školi Antwerpen, gdje je diplomirao 2008. godine. Nakon diplomiranja, pridružio se baletskom pozorištu Vanemunie u Estoniji kao solista. Godine 2011. se pridružio Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu kao prvi solista. Hrvatskom narodnom kazalištu u Zagrebu pridružio se 2015. kao drugi solista. Glavni umjetnik postaje 2018. godine. Dobitnik je nagrade Oskar Harmoš za nekoliko uloga u sezonama 2015/16. i 2016/17. Godine 2023. dobio je Nagradu hrvatskog teatra, za najbolje umjetničko ostvarenje u baletu - muška uloga.

Nema priče.

Nema potrebe za pričom...

Plesači počinju disati zajedno i stvaraju ogromne ljudske valove svojim vlastitim jezikom (plesom). Priča više nije potrebna...

Osjetit ćete vjetar plesača, topljenje i ubrzanje mišića... moglo bi vam dati inspiraciju iz stroja u tvornici kao što je kompozitor Maurice Ravel dobio nagovještaj zvuka stroja u tvornici za komponiranje BOLERA...

Muzika se povećava minutu po minutu.

Ova apstraktna umjetnost grije vam srce.

Kada 20 plesača postanu KAO JEDNA ŽIVOTINJA,

Na čisto simboličnoj pozornici

20 tijela 20 umova i 20 duhova postaju JEDNO i spajaju se sa muzikom i vama kao publikom... vi ste dio JEDNE ŽIVOTINJE... Postanite Jedno...

Takuya Sumitomo, koreograf

Godišnje nagrade NPS za najbolja umjetnička ostvarenja u sezoni 2023/24.

-Takuya Sumitomo nagrada za najbolju koreografiju i režiju